Arbeiðir tú við børnum við fjølbreki, sum ikki tosa, er hetta ein heilt fantastisk bók at lesa.
Í hesi bók tekur norski sálarfrøðingurin Per Lorenzen okkum í hondina, og leiðir okkum inn í hansara persónligu hugleiðing um, hvussu man etiskt og námsfrøðiliga kann halda fast við, at aðalmálið fyri okkara fakliga arbeiði skal vera:
👉at vit minka um vandin fyri, at tað sum ger hesi børn ‘udsædvanlige’ skapar spilt ímillum okkum.
Per leggur dent á í sínum bókum, at vit leggja merki til tað týdningarmesta við samtaluni og relatiónum í samband við samskifti hjá menniskjanum.
Nakað sum eyðkennir fatanina hjá Per í samband við ‘udsædvanlige’ børn, og sum eisini er hansara endamál við bókini er:
👉at udsædvanlige børn hava sama tørv fyri nærleika og tøttum relatiónum við sínar umsorgspersónar sum vanlig børn.
