Eg fái tíðum spurningin: “Hvat merkir Voxia?”. Eg haldi tíðin er komin til eina frágreiðing.
Tað tók mær rættuliga langa tíð at finna tað rætta navnið til fyritøkuna. Eg hevði nøkur krøv til navnið, sum t.d. at tað skuldi ikki indikera, at eg hjálpi, førki, flyti o.s.fr. Ikki tí, tað er heilt víst nakað eg royni, men eg vildi heldur hava nakað annað at lýsa virkið við. Eg vildi meira hava eina yvirlýsing av mínum virksemi. Eina lýsing av mínum sjónarmiðum í samband við samskiftið, og lýsing av rættindum hjá mínum viðskiftafólki.
Eg fekk nógv hugskot… sum ikki einaferð, og míni nærmastu hjálptu mær eisini. Men eg fekk líkasum aldrin hasa kensluna “yes, hatta er tað”.
Eg leitaði mær hjálp hjá míni góðu vinkonu Hervør á Torkilsheyggi, sum er sera orðkring og dugir væl við orðaspæli. Hon spurdi meg beinanveg, um tað var nakar persónur, eg vildi hava við í navnið. Onkur sum eg vildi heiðra. Og JA tað vildi eg fegin. Eg hevði eina mostur, sum tíverri doyði fyri tveimum árum síðani av krabba. Hana var eg so sera góð við, og hon hevur altíð verið har fyri meg og okkum systkin. Hon var støk alt hennara lív, so vit vóru sum hennara børn. Hon var lærarinna, og hennara hjartamál var altíð børn við lesiavbjóðingum. Hon var eisini lesivegleiðari. Hon hevur, gjøgnum allan mín lesna, hjálpt mær, rætta uppgávur, diskuterað ymisk sjónarmið… og sett komma… nógv komma :). Tað er also ikki mín sterka síða. Eisini kom hon niður at hjálpa við ansing av børnunum, tá royndartíðir vóru.
Poula mostir náddi tíverri ikki at uppliva mín dreym um egna fyritøku blíva til veruleika, tó merki eg hana allatíð.
So hvussu skuldu vit fáa Poulu (mosturinna) inn í navnið? Tað er stuttligt tá man so situr saman og skrivar aftur og fram, og so knappliga kemur okkurt genialt. Aftur til tað seinni 🙂
Eg syngi við einum kórið, sum eitur VOX. Vox merkir røddir á latíni. Í enskt-føroysku orðabókini stendur at vox pop er stytting fyri vox populi, sum merkir fólksins rødd/hugsan. Mítt ynskið var at fáa “rødd” við… tí eg arbeiði jú við alternativum samskifti, har tann verbala røddin ofta ikki er til staðar, men fyri tað hevur tann innara røddin nakað at siga. Vit hava øll okkurt at siga. So mítt ynskið við navninum og virkinum er, at røddin hjá mínum kundum, hevur týdning og skal sleppa fram við hjálp av eini samskiftisloysn. So nú var Vox komi uppá pláss… hvar kom so “ia” frá?
Eg og Hervør kjattaðu saman eitt kvøldið, og eftir einari løtu nevnir hon fyri mær, at “tía” merkir mostur á sponskum. Hon hevur verið nokkso nógv í Spania. Eg havi búð eitt ár í Italia, so italskt dugi eg enn nakað av. Eg sigi so við hana, at zia merkir mostur á italienskum… jamen hvat við at navnið verður VOXIA?? letur í Hervør. JAA sigi eg… har kom tað :). S ella Z-ljóðið kemur sjálvsagt við X-inum.
So summa summarum: Røddir Vox, og ein heiður til mín góður Poulu-mostur í ia.
